Ζωγραφικη παιδικων δωματιων: δεντρα
Όταν μαζεύονται στον κήπο μας τα παιδάκια να παίξουν, τα παιχνίδια και οι δραστηριότητές τους προσανατολίζονται πάντα γύρω από ένα δέντρο. Τα παρακολούθησα να κάθονται στη ρίζα του ακουμπώντας την πλάτη στον κορμό, να κρύβονται πίσω του, να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν, να κάνουν κούνια στα κλαδιά του, να στρώνουν μια ψάθα στον ίσκιο του, να στήνουν χαρτοκιβώτια για σπιτάκι.
Είτε παίζουν τις νεράιδες τα κορίτσια, είτε τους πειρατές τα αγόρια, εκεί, στο δέντρο! Τα κλαδιά του μεταμορφώνονται σε φωλιά, σπίτι, δάσος ολόκληρο ή καράβι.
Και το αποκορύφωμα: χτες η κόρη μου αγκάλιασε τον κορμό με τα χεράκια και του είπε «σ’ αγαπώ»!!
Σκέφτομαι πως το δέντρο, είναι μια ήρεμη, σταθερή, δυνατή οντότητα, η δύναμη της ίδιας της φύσης.
Ξεκινώντας το σχεδιασμό μιας παιδικής τοιχογραφίας, σχεδόν πάντα το τοπίο ξεδιπλώνεται με κεντρικό σημείο ένα δέντρο, που υψώνει τον δυνατό κορμό του, απλώνει τα κλαδιά του, σκιάζει, προστατεύει, δίνει τροφή και φωλιά σε διάφορα ζωάκια, δίνει κλαδί να κρεμάσουμε μια κούνια… το δέντρο είναι καλό!!
